با سلام خدمت شما بازديدكننده گرامي ، خوش آمدید
به سایت من . لطفا براي هرچه بهتر شدن مطالب اين
وب سایت ، ما را از نظرات و پيشنهادات خود آگاه سازيد
و به ما را در بهتر شدن كيفيت مطالب ياري کنید.
مبالغه واغراق آن است که در صفت کردن وستایش ونکوهش کسی یاچیزی افراط وزیاده روی کنند،چندانکه از حدّعادت معمول بگذرد وبرای شنونده شگفت انگیز باشد. هرگاه اغراق ومبالغه را به درجه ای رسانده باشند که در عقل وعادت،ممکن وباورکردنی نباشد،آن را« غلو »می گویند. اغراق در لغت به معنی سخت کشیدن کمان است.اغراق ومبالغه درجاتی دارد که بعضی به عقل وعادت نزدیکتر وبعضی دورتر است.مثال: شود کوه آهن چودریای آب اگر بشنود نام افراسیاب ز سمّ ستوران درآن پهن دشت زمین شد شش و آسمان گشت هشت که من از گشاد کمان روز کین بدوزم همی آسمان بر زمین (فردوسی) سعدی به طور نقد ادبی وتعریض گونه ای گفته است: چه حاجت که نه کرسی آسمان نهی زیر پای قزل ارسلان مگر پای عزّت برافلاک نه بگو روی اخلاص بر خاک نه حافظ گوید : هر شبنمی در این ره صد بحر آتشین است دردا که این معما شرح وبیان ندارد نمونه ی دیگر ازسعدی: بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران کز سنگ ناله خیزد وقت وداع یاران دوچشم مست میگونت ببرد آرام هشیاران دوخواب آلوده بربودندعقل از دست یاران
بعضی ها بین مبالغه واغراق وغلو فرق می گذارند ومبالغه راادعای وصف چیزی می دانند که این ادّعا عقلاً وعادتاً ممکن باشد: به دندان رخنه در پولاد کردن به ناخن راه در خارا بریدن بسی برجامی آسان تر نماید زیارمنّت دونان کشیدن
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
